Zo'n tien jaar geleden schreef ik me in bij de KvK met 'Hoe Vedder', mijn eigen creatieve uitlaatplek zoals ik het noemde. Hier kon ik mijn creativiteit kwijt, als aanvulling op de verschillende banen die ik had in de Marketing- & Communicatiewereld. Het begon met het naaien van kussens, het haken van kleden, het pimpen en verven van meubels en het maken van schilderijen. Daarna verschoof het accent naar styling en organisatie. Ik organiseerde bedrijfsfeestjes en kleedde deze aan. En toen ik door een reorganisatie van mijn betaalde werkgever thuis kwam te zitten en een opleiding DTP/ Grafische vormgeving kon volgen, begon ik ook logo's en huisstijlen te maken. Op het moment dat ik dit schrijf bied ik mijn diensten aan op het gebied van grafische vormgeving, fotografie en interieurstyling/advies. Daarnaast schrijf ik blogs en geef ik workshops . Maar hoe verder?
In dezelfde afgelopen tien jaar heb ik ook bij verschillende werkgevers gewerkt, zoals de Rabobank, Univé, Herinneringscentrum Kamp Westerbork, Winkler Prins scholengemeenschap en Van der Valk. En heb ik freelance klussen gedaan voor jeugdtheatergroep Garage TDI, het Communicatiefestival, Handmade Hopes en Zorggroep Meander/ Roodpaleis.
Er is in de afgelopen tien jaar dus veel gebeurd op zakelijk gebied, maar ook privé stond het leven niet stil. We kregen ons tweede kindje, zijn twee keer verhuisd, ik verloor mijn opa en oma, ging nieuwe vriendschappen aan en verloor vriendschappen. The circle of life, zeg maar. Maar dan wel een cirkel, waarin ik rondjes aan het rennen was, zonder eens stil te staan. Door alle veranderingen en onrust stapte ik van het één in het ander, zonder te voelen wat zo'n verandering nu echt met me deed of wat ik nu echt wilde doen. Daar had ik geen tijd voor, want ik moest mijn energie weer in een nieuwe baan, project of vriendschap steken. De enige constante factor in de afgelopen 25 jaar is mijn vriendje Richard, de papa van onze 'allesies' Chloë en Noa.
Dat je gedrag niet altijd overeenkomstig is met wat je graag zou willen heeft een psychologische en een neurologische oorzaak. De psychologische oorzaak heeft te maken met de relatie met jezelf, en de manier waarop je je verhoudt tot en hoe je reageert op je eigen gedachten en emoties. Vaak speelt een (onbewuste) overtuiging over jezelf dat je niet goed genoeg bent en eerst moet voldoen aan allerlei voorwaarden een rol. Als je iets bewust nastreeft kan dit ondermijnd worden door hoe je uiteindelijk over jezelf oordeelt waardoor je je doel niet bereikt, maar juist het tegenovergestelde ervan. Je kunt bijvoorbeeld depressief worden wanneer je bewust gelukkig probeert te zijn, angstig worden wanneer je je probeert te ontspannen en afgeleid raken wanneer je probeert je te concentreren. Als je gefixeerd probeert iets te vergeten, herinner je je het des te beter; wanneer je wilt afdwingen om te slapen, wordt je slapeloosheid alleen maar erger....
Keuzes
Door het lezen van het boek 'Mijn leven in de wildernis' wordt mijn fascinatie naar de psyche van de mens nog meer getriggerd. In 2010 verruilde Miriam Lancewood de Achterhoek voor een leven ver van de bewoonde wereld. Samen met haar man Peter, wie 30 jaar ouder is, leeft ze zonder enige vorm van luxe een geïsoleerd leven in de verlaten bergen op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Miriam en Peter laten zien dat je een keuze kunt maken over hoe je in de wereld wil leven: waar, op welke voorwaarden en met wie zijn keuzes waar je invloed op hebt. De keuzemogelijkheden in onze 24 uurs economie en voortdurende blootstelling aan informatie zijn enorm. Enerzijds zijn we op zoek naar spanning en sensatie, aan de andere kant neemt de behoefte aan rust en bewustzijn toe.
En voor die spanning en sensatie hoef ik het soms niet eens ver te zoeken. Door de sociale media krijg ik genoeg prikkels binnen; mensen van over de hele wereld plaatsen de mooiste (soms
jaloersmakende) foto's, hotspots en tips. Maar ook alle etentjes, verjaardagen en andere dagelijkse beslommeringen zie ik voorbij komen. Opeens vraag ik me af waarom ik elke dag een foto 'moet'
plaatsen op sociale media. Aandacht, bevestiging het goed te doen, waardering of ...? Aan de andere kant merk ik dat het vermoeiend is om alle nieuwtjes van anderen te moeten lezen en een reactie
te plaatsen. Want zo werkt het algoritme; ben je zelf niet actief, dan verlies jij het zelf ook aan populariteit.
De aard van het beestje
In oktober word ik 40 jaar en cliché of niet; het beruchte 40-ers dilemma heeft mij ook te pakken:
wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik?
Ik ga mijn hart volgen! Een nieuw avontuur, die mijn nieuwsgierigheid naar wat het leven allemaal te bieden heeft, een nieuw impuls gaat geven. Op zoek naar de aard van het beestje, zoveel mogelijk zonder de druk en verwachtingen van de mensen om mij heen, de omgeving en mijzelf. In de opleiding Life & loopbaanCoach aan het instituut van de Balansgroep in Zwolle, ga ik op zoek naar het welzijn en geluk van mensen, kwaliteit en vormgeving van het leven én ga ik zelf ook de confrontatie aan met mijn innerlijke onrust en zoektocht. Spiegelen, emotiemanagement, overlevingsstrategieën, positieve psychologie, innerlijk kind, gesprekstechnieken, kortom; wat drijft de mens. Een reis waarin denken, doen, bewijzen en presteren plaats mag maken voor gewoon ZIJN.
Hoe gaat het verder met Hoe Vedder?
Tien jaar geleden begon ik aan mijn droom om de wereld een beetje mooier te maken, met een mooie tekst, foto of andere creatieve creatie. In mijn persoonlijke ontwikkeling veranderde Hoe Vedder met mij mee. Grappig, dat de naam die ik toen bedacht voor mijn eigen onderneming zo treffend is. Het fijne aan 'mijn Hoe Vedder' is 'de flow ervaring' die het me geeft. Flow krijg ik door te fotograferen, te ontwerpen, creëren, schrijven, maar ook door het mountainbiken en (hard)lopen in de natuur. Door helemaal op te gaan in iets wat je leuk vindt of je volledige concentratie krijgt, raak je het besef van tijd en zelfbewustzijn kwijt. Deze toestand wordt gerealiseerd als er sprake is van een optimale balans tussen de moeilijkheid van een taak en de specifieke vaardigheden. In een staat van 'flow' kun je boven jezelf uitstijgen en sneller leren en nieuwe inzichten verkrijgen. Ook merkte ik dat mijn creatieve workshops andere mensen in een flow bracht. De positiviteit en energie die er dan ontstaat is tof en smaakt naar meer. Helemaal als cursisten zich van tevoren al indekken door te zeggen dat ze totaal niet creatief zijn, maar totaal ontspannen en met een brede glimlach op hun gezicht naar huis gaan. Dit komt door die flow, waar we in onze hectische tijd met mobiele apparaten niet vaak meer in terecht komen.
Hoe Vedder en de flow, die blijven! Maar ik welke vorm, dat zal de tijd leren. En ondanks dat ik tot dusver altijd op weg was naar een doel, laat ik dat nu los. Ik ga een persoonlijke roadtrip maken, zonder verwachtingen. Ik blijf op mijn website schrijven en fotograferen in de vorm van blogs over mijn ervaringen.
Design your life!
Zijn we uiteindelijk niet allemaal op zoek naar (simpel) geluk & succes en een privé- en werksituatie dat in balans is?
Ik wens iedereen een hele fijne zomer(vakantie) toe!
Lidia
Reactie schrijven
Linda (donderdag, 13 juli 2017 21:16)
Wat mooi om te lezen ! ik ga er eens over nadenken waar ik sta zelf sta, op de " kaart" die jij zo duidelijk over jezelf schetst. Ik ben een laat bloeier in alles dus ik heb het 40-ers dilemma ietsje later ;) En ik durf er nog niet helemaal in te stappen.
Ik wens je veel succes en ik zal ben benieuwd naar wat je op deze weg gaat tegen komen.
groet, Linda
Seline Steba (donderdag, 13 juli 2017 22:19)
Wat prachtig opgeschreven zeg... zitten een aantal treffende uitspraken in die me ook aan het denken zetten. Vooral het stukje over de (onbewuste) overtuiging van jezelf, we zijn soms zo hard voor onszelf :-( ik ga mijn telefoon lekker uitzetten en weer een boek lezen. Al die afleiding, het 'moeten' en alles maar willen delen ... niet gezond eigenlijk. Blijf lekker in die goede flow Lidia, het gaat je vast nog meer moois brengen. Ik blijf je volgen :-)
Annemiek (donderdag, 13 juli 2017 22:49)
War heerlijk dar je deze reis gaat maken ik wens je er veel plezier en succes mee en hoop dat je snel iets gaat schrijven over je belevenissen�
Hier ook de 40 bereikt dus wel herkenbaar wat je schrijft
Debbie (vrijdag, 14 juli 2017 06:20)
krachtig en moedig Lidia! Ik wens je een geweldige reis waar je mag gaan ontmoeten en ontdekken en je wellicht gaan verbazen te ervaren dat je er 'al bent' en al gelukkig bent op alle lagen....alleen je je niet altijd Gelukkig voelt en daarmee kunt zijn....Jouw Zijn in elk moment. ♡☆♡
Bianca meijering (vrijdag, 14 juli 2017 08:30)
Wauw lidia, je raakt me met je verhaal! Zo herkenbaar allemaal. En maar door gaan met alles zonder stil te staan bij wat je daadwerkelijk nou voelt. De kleine dingen in het leven niet meer zien. Ik herken het traject ook en kan je vertellen. Als je er open voor staat ga je die mooie dingen allemaal weer zien. ❤️
Ellen Verheijen (vrijdag, 14 juli 2017 20:52)
Wat mooi geschreven....zo herkenbaar allemaal......een prachtig design van je leven !
"All true artists, whether they know it or not, create from a place of no_mind, from inner stillness" (Eckhart Tolle)