Expeditie Toekan: Nijmegen

Ik ondersteunde vijf jaar lang de toekan op het dak van de Van der Valk Hotels, voordat ik mijn eigen vleugels uitsloeg. Ik heb nog steeds een zwak voor de vrolijke vogel en het familiebedrijf. De Expeditie Toekan zal daarom ook blijven. In de herfstvakantie verbleef ik met mijn gezin in Van der Valk Hotel Nijmegen-Lent, met zicht op de skyline van de mooie stad aan de Waal. Een perfecte plek om te spelen met mijn camera, tips met je te delen, nieuwe plekken te ontdekken en verhalen te maken. Ik neem je mee!

"Hoe ver is het lopen", zie ik via de WhatsApp binnenkomen. Ik kijk naar buiten door het enorme hotelkamerraam. Het is grijs en de regen lijkt niet meer te stoppen vandaag. Vanaf het hotel is het eigenlijk maar een klein stukje lopen. Ik zie de spoorbrug voor me liggen met het wandel-/fietspad ernaast. In de verte is de kerktoren te zien. "We pakken de trein", app ik terug naar mijn dochters, die op de hotelkamer naast ons verblijven. Nog geen 100 meter naast het hotel springen we in de Sprinter en nog geen vijf minuten later staan we op het centraal station. Droog...Onze kleren dan ;-)

Als ik de volgende ochtend wakker wordt lijkt het alsof ik in een sprookje zit. De straatverlichting in de stad is nog aan en dit licht glinstert door een laag mist, welke boven de stad hangt. De zon is zich net een weg omhoog aan het banen en de horizon kleurt oranje. Ik lig in eerste instantie met een kop koffie vanuit mijn bed te genieten van dit schouwspel, maar kan al snel de verleiding niet weerstaan om dit vast te leggen. Ik voel de koude lucht door het opgeslagen raam naar binnenkomen, als ik voor een sierlijk raamframe foto's begin te maken. Ik speel met scherpte en diepte door mijn nagels op het frame op de voorgrond scherp te stellen. Hierdoor wordt het ochtendgloren op de achtergrond wazig. Daarna precies andersom. Mijn hand steek ik door het frame om scherp te kunnen stellen op het tafereel dat zich buiten afspeelt. Met het lichtschuifje op mijn mobiel reduceer ik steeds het licht dat door de zoeker naar binnen valt. Zo raakt mijn foto niet overbelicht met de zon die net opkomt. Waanzinnig, wat een decor!

Vertel een verhaal met je foto door twee foto's (of meer) met elkaar te mixen. Dit heet double exposure en geeft je foto een artistiek tintje. Er zijn hiervoor meerdere apps te vinden voor Android en Apple. Richard maakte een foto van mij voor het grote raam op onze hotelkamer, waar ik lekker kon wegdromen, kijkend over de stad. Zelf had ik een foto van de opgaande zon gemaakt, vanuit een andere hoek. Door deze twee foto's met elkaar te blenden krijgt de foto meer sfeer en zet ik mezelf in het zonnetje in plaats van in de grauwe mist ;-). In de workshop Stand Up Fotografie leer je deze kunst van kijken: het spelen met licht, het innemen van (andere) standpunten, het bepalen van je compositie en experimenteren met scherpte/diepte.

We besluiten om onszelf in het decor te verplaatsen en gaan te voet richting de stad. De wandeling gaat over één enorme lange brug over de Waal. Onder ons zien we mensen (koud water) zwemmen bij het strandje. "Had je ook kunnen doen mam!", zegt mijn dochter. Maar in plaats daarvan had ik me lekker laten verwennen in de wellness van het hotel, in mijn toepasselijke toekan-bikini (zie filmpje). Eenmaal aan de andere kant lopen we over de kade naar de terrassen. We laten ons in de stoel zakken bij een beachclub, met ons gezicht in de herfstzon en bestellen een witbiertje van de tap. "Proost! Het kan nu nog", zeg ik gekscherend. De avond ervoor hadden we ook al lekker gegeten en gedronken in het restaurant van Van der Valk hotel Nijmegen-Lent. En het gesprek ging al gauw over ons volgende uitje. "Ik wil met Kerst graag naar een warm land!', opperde de oudste. Ik ook wel, dacht ik en vind het heerlijk om hierover te fantaseren. Toch moest ik de verwachtingen alvast een beetje bijsturen nu de pandemie weer de kop opsteekt en ik mijn structurele maandelijks loon niet meer ontvang. "Een weekend Texel is toch ook leuk?", zeg ik...

De stad Nijmegen is te gek. Alleen al omdat het op een 'bult' ligt aan het water. Maar het is ook een mooie uitvalsbasis om andere mooie plekken te bezoeken midden het land. Wij kozen voor Rhenen, waar we Ouwehands Dierenpark bezochten, het militair ereveld en een wandeling maakten over de Grebbeberg. Een autorit van drie kwartier bracht ons in Putten om de bostoren op landgoed Schovenhorst in Putten te beklimmen. Hier kijk je over de toppen van de bomen op 40 meter hoogte vanuit een heel ander perspectief naar de Veluwe. En als je durft loop je over een doorzichtig net op grote hoogte. Ik maakte twee filmpjes om mijn geschreven woorden kracht bij te zetten. Spoiler alert: de gorilla eet echt zijn eigen poep!

Hoi :-)

Lidia