Expeditie Pieterpad | Braamt - Millingen a/d Rijn

We hadden ons verheugd op hetzelfde ontbijt als gisteren, maar het was de overtreffende trap. Door het fijne plekje starten we 's ochtends langzaam op en smullen uitgebreid van al het lekkers. We nemen ook weer van alles mee in de rugtas als lunch. Dit komt goed van pas vandaag, want we trotseren veel bossen en komen weinig horecagelegenheden tegen onderweg. 

 
Klimmen en klauteren

In Braamt nemen we afscheid van Karin en haar gastvrijheid. We beloven haar dat we een goed woordje voor haar en B&B Mooi Zelhem doen (bij deze!). Als we het bos inlopen moeten we direct al klimmen. Dit belooft wat voor de kuiten vandaag! We geloven in onze sokken en houden de pas er goed in. Dan stuiten we op een uitkijktoren. We love it!

Eenmaal boven hebben we een spectaculair uitzicht. In de verte zien we de kerk van Hoch Elten liggen waar de route ons nog langs brengt. Daarvoor moeten we de Eltenberg beklimmen. Deze rijst op tot een hoogte van ongeveer 82 meter boven zeeniveau, wat het tot een opvallend punt maakt in het relatief vlakke landschap rondom de Rijn. Hoch Elten is een Duits dorp net over de grens met Nederland en is letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt op deze route. Het ligt op een heuvel en biedt panoramische uitzichten over de Rijnvallei. 

In Hoch Elten drinken we een tasse Kaffee bij het pannenkoekenhuisje en brengen daarna een bezoek aan De Sint-Vituskerk. Aan de andere kant zetten we de afdaling in. Eenmaal beneden, na het spoortunneltje, gaat het mis. Hier is de route gewijzigd en de Garmin geeft tot twee keer toe een verkeerde route aan, terwijl de markering ontbreekt. We klauteren langs de sloot en lopen uiteindelijk kilometers om. 

De eindeloze sloot
Als we weer op het juiste pad zitten ploffen we ergens neer bij de graanvelden. De lunch helpt ons aan nieuwe energie en de anti-muggenspray met 50% deet helpt de muggen op afstand te houden. Het is warm en het vocht is bijna op. We verheugen ons nu al op het biertje boven op de dijk in Tolkamer!

Uiteindelijk houdt het eindeloze pad langs de sloot op en volgt er bewoonde wereld. Niet voor lang, want we duiken het natuurgebied Geuzenwaard in, maar zien in de verte Lobith liggen. Terwijl we het dorp naderen vraag ik me af waar ik Lobith van ken. Pas later kom ik erachter: het is de plek waar de Rijn Nederland binnenkomt en daarmee is het een cruciale locatie voor het Nederlandse watersysteem. 

Lobith en Tolkamer
Als we onder het schipperspoortje doorlopen zien we dat het er 400 jaar geleden heel anders uitzag. Er stond toen een groot kasteel en de Rijn liep niet voor Lobith en Tolkamer langs, maar aan de achterkant van wat nu Lobith is. Als je destijds door het Schipperspoortje liep, kwam je in de haven van Lobith waar tientallen zeilschepen lagen. De schippers kwamen tol betalen in het tolhuis, boodschappen doen en een biertje drinken. En als ze klaar waren voeren ze verder over wat nu de Oude Rijn is. Langs die oude Rijn lopen wij naar Tolkamer. 

Eindelijk zien zijn de terrassen liggen aan de oever van de Rijn in Tolkamer. We trekken onze schoenen uit en bestellen een koel glas bier. Later schuifelen we op onze slippers een stukje verder om daar een hapje te eten. Daarna is het nog vijf minuten lopen naar Tuindorp, waar ons bed staat voor die nacht in B&B Pompgebouw aan de Rijn.