Expeditie Pieterpad | Zelhem - Braamt

"Zal ik mijn sokken van gisteren nog een dag aantrekken?", vraag ik omdat ik niet voor elke schone loopsokken heb, "Ik heb voor de zekerheid compressiesokken in de tas gedaan". Dan zegt Margriet dat zij ook compressiesokken bij zich heeft. Toeval bestaat niet en besluiten daarom beide om deze hoge sokken aan te doen. We denken dat het fijn is met het oog op de beestjes in het gras...

Dan klopt Karin op de deur. Ze zet een mand vol met lekkers op tafel. Vers fruit, een omelet, yoghurt, eigen gemaakte jam, granola en cake, warme broodjes en beleg. Het is inderdaad meer dan genoeg, zodat we er ook nog een lunch van kunnen maken. Normaal gesproken ontbijten we niet, maar met een etappe van 21 kilometer op het programma, vergrijpen we ons aan het lekkers. En nemen een broodje ei en plak cake mee in de tas voor onderweg. 

Vandaag lopen we vanaf onze B&B Mooi Zelhem, welke aan de route ligt, naar Braamt. Hier haalt de B&B eigenaresse ons weer op. Het is een service die ze aanbiedt bij een tweedaags Pieterpad arrangement. En morgenvroeg brengt ze ons dan weer naar Braamt van waar we verder lopen naar Tolkamer. Het voordeel? We hoeven vandaag niet onze zware rugtas mee te zeulen. De toilettas en overtollige kleren laten we in de B&B achter. Nadat we onze tandjes hebben gepoetst vertrekken we met onze sokken onder de knieën :-)

Vanuit het centrum van Zelhem lopen we in oostelijke richting, langs mooie groene paden en door rustig landelijk gebied. Het eerste deel van de etappe voert ons door het typische Achterhoekse coulisselandschap, met houtwallen, weilanden en akkers. Onderweg zien we charmante boerderijen, kleine gehuchten en een oude silotoren. 

Na een aantal kilometer lopen we over landgoed Slangenburg. Dan zien we het kasteel, oorspronkelijk een havezate uit de 14e eeuw. Wij kunnen helaas geen kopje koffie halen op het terras van het koetshuis, omdat er een uitvaart gaande is. Op het moment dat ik dit blog schrijf zie ik op de website van Kasteel Slangenburg dat het kasteel en restaurant per 25 juli gesloten zijn voor het publiek. 

Dan naderen we het 'ge-varenpad'. Op het terras gisteren in Zelhem waren we al gewaarschuwd door mensen die door deze jungle van varens hadden gelopen. We besluiten ons helemaal in te pakken om ons te wapenen tegen de prikbeesten en teken. De man met blote benen en een stok, die ons passeerde tijdens onze omkleedsessie, heeft vast om ons moeten lachen. 

Gelukkig passeren we een restaurant waar we even kunnen zitten om het gemiste kopje koffie bij het koetshuis goed te maken. Het blijkt een oude herberg te zijn met veel authentieke kenmerken. Zo moet ik me flink bukken voor de lage deuropeningen, als ik me een weg naar de toilet baan. Herberg het Onland ligt al sinds het jaar 1790 aan de kronkelige Rekhemseweg van Doetinchem naar Gaanderen. De naam ‘Onland’ verwijst naar het meest drassige en onbruikbare stukje grond dat op het landgoed Slangenburg te bespeuren was. Op die plek stichtte ‘stamvader’ Gerrit Hendrik Nijenhuis rond 1790 een boerderij annex herberg. 

Ondanks dat onze tas gevuld is met een lekkere lunch uit de B&B, spieken we toch even op de kaart. Er blijkt advocaat met boerenjongens geserveerd te worden! Hier verruilen we graag onze koffie voor. De sterke jenever levert gelukkig geen zware benen op (met dank aan de compressiesokken?) en zo fris als een hoentje bezoeken we de naastgelegen landwinkel nog. Hier kopen we voetenzalf en een geluksbedeltje in de vorm van een engel voor onze moeder, die volgende week deelneemt aan de Nijmeegse Vierdaagse.

Vervolgens gaat de route verder door bosrijk gebied, het Bergherbos, dat bekend staat om zijn mooie wandelpaden en variërende landschappen. Tijdens het wandelen merken we dat de omgeving steeds iets heuvelachtiger wordt, wat een mooie afwisseling biedt ten opzichte van het eerdere deel van de etappe.

Deze tocht zit vol leuke verassingen langs de route, zoals etalagepoppen, nieuwgierige koeien en schapen én een holle boom met relikwieën. Op een bankje in het bos met de tekst "...En op het eind blijft alleen de liefde over" besluiten we onze lunch op te eten. We spreken uit dat we de route van vandaag veel leuker vinden dan die van gisteren. En dat onze benen zo onvermoeibaar lijken. In eerdere tochten merkten we dat we na een pauze dat we de benen 'warm' moesten lopen, omdat ze stijf waren. Zullen onze kekke compressiesokken wonderen verrichten of is het de advocaat die een goede uitwerking heeft op onze benen? 

Als we in Braamt aankomen zijn de benen nog steeds fris en fruitig. We bellen Karin en zij staat binnen 20 minuten in het dorp om ons weer naar de B&B te brengen. We droppen daar onze tas en lopen op onze slippers door naar het terras van De Groes, waar we gisteren heerlijk hebben gegeten. Daar bestellen we een witbiertje en een borrelplank. "Proost, op de tweede dag en nog twee mooie te gaan!", zeggen we voldaan.