Coasttrip Normandië

Wil je graag naar een 'andere wereld' zonder al te lang te hoeven reizen, ga dan naar Normandië! Wij waren de afgelopen twee jaar op ontdekkingstocht geweest in Nederland en wilden 'iets anders'. In de meivakantie stapten we in de auto naar Frankrijk en daalden af van noord naar zuid Normandië; van Veules-les-Roses naar Arromanches. Een coasttrip met schilderachtige uitzichten, authentieke dorpen en geschiedenis dat tot de verbeelding spreekt.

In dit charmant dorpje vind je de kortste rivier van Frankrijk. Van bron tot aan de zee is de stroom een dikke kilometer. En het leuke is; je kunt langs het water van de Veules mee naar beneden afdalen en komt onderweg watermolens, tijdloze straatjes en pittoreske huizen tegen. Eerlijk is eerlijk, rozen heb ik niet gezien. Wel tulpen en ander bloeiend schoon! Bij de zee kochten wij een heerlijk hoorntje met schepijs, maar je kunt ook kiezen voor de regionale delicatesse: Veulaises. Dit zijn lokale oesters van de oesterbanken in zee. Ik durfde niet...

In dit idyllisch vissersdorp vind je prachtige krijtrotsen. Bij hoogwater kun je alleen vertoeven in de baai, maar bij laagwater kun je langs de rotsformaties lopen. Als je wilt zelfs naar het volgende dorp. Makkelijk gaat dit trouwens niet, omdat kiezels en keien je enkels makkelijk laten zwikken. Lopend uit het 'hangend dal' naar boven staan prachtige villa's met invloeden uit de Romeinse tijd. Opvallend is dat bij de bouw gebruik is gemaakt van vuursteen, zoals je ook ziet in de traditionele architectuur in deze streek. Ondanks de vele toeristen, is het kleine dorp heel authentiek gebleven en maakt de horeca en middenstand er geen 'kermis' van.

Hier lijkt de tijd stil te staan. Het dopje bevind zich tussen twee kliffen: Falaise d’Aval en Falaise La Manneporte. Deze laatste boog lijkt op een olifant die zijn slurf in het water steekt. De Aiguille (naaldrots) staat ernaast en steekt zo'n 70 meter boven de Atlantische oceaan uit. De rotsen hier zijn net even witter dan aan de rest van deze kust. Dit komt omdat deze krijtlagen beter bestand zijn tegen erosie. Alle jaargetijden zorgen in ieder geval voor een sprookjesachtig decor. Verderop in het dorpje treffen we een overdekte houten markt. In deze hallen zijn winkeltjes te vinden waar ze voornamelijk souvenirs en andere typisch Normandische producten verkopen. In restaurant La Flottille besloten wij onze dag met een heerlijk zeebaars van de grill. Je kunt hier niet reserveren. Gelukkig waren wij op tijd, want de rest van de avond stond er een rij voor de deur. Zeker een aanrader als je het echte Franse leven wilt proeven! Onze favoriet tijdens de coasttrip was de beklimming naar de Notre-Dame kerk op de Falaise d'Aval. Deze flinke middeleeuwse kerk staat in een filmische decor met een waanzinnig uitzicht.

Le Havre is de grootste stad van Normandië en werd totaal verwoest door bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tussen 1945-1964 werd de stad opnieuw opgebouwd door architect Perret, die veel gebruik maakte van beton. En dit maakte de stad voor mij kil en ongezellig. Ondanks de moderne architectuur van het cultureel centrum met een theater, een cinemazaal, danszalen, opnamestudio en een mediatheek in twee afgeplatte kegels, die aan vulkanen doen denken. De Place de l’Hôtel de Ville is één van de grootste pleinen van Europa. Het stadhuis staat tussen dansende fonteinen, grasperken en symmetrisch aangelegde bestrating. Oké, best leuk. De moderne haven en de Docks Vauban met shoppingcentra, restaurants en bars, sprak mij het meeste aan. De oude dokgebouwen hebben hun nostalgisch karakter behouden en ademen nu een industriële moderne sfeer uit. Verderop in de haven, waar ook cruiseschepen liggen, staan kleurrijke containers. Wat mij betreft een welkome aanvulling op het grauwe van de rest van de stad.

Deze eeuwenoude stad zorgt ervoor dat je terug gaat in de tijd. In de sfeervolle haven staan historische (pak)huizen in verschillende kleuren, die vooral prachtig oplichten als de zon 's avonds ondergaat. Je kunt er heerlijk rondstruinen door de smalle steegjes met gezellige winkeltjes. Op Place Sainte-Catherine kun je de indrukwekkende Sainte-Catherinekerk vinden. Deze kerk is erg bijzonder, doordat hij helemaal van hout is gemaakt. Het is de grootste houten kerk van Frankrijk en de klokkentoren en het hoofdgebouw zijn van elkaar gescheiden. Wij maakten een uitvaart mee toen we op het plein zaten en zagen hoe de vaandeldragers hun rituelen uitvoerden. Uit respect voor de nabestaanden heb ik hier geen foto's van gemaakt. Een leuke tip om je dag mee af te sluiten is een bezoek aan de outlet in Honfleur. Een modern en gezellig park, waar je allerlei bekende merken vindt. Ik nam een Levi's broek mee en dat scheelde me 75 euro :-). Vlakbij deze outlet vind je ook de brug Pont de Normandie. Een waanzinnige bouwwerk waarvoor je tol moet betalen als je eroverheen wilt rijden. 

De badplaats Arromanches is een bijzondere plek waar de vele overblijfselen in het water je herinneren aan de Tweede Wereldoorlog. De geallieerden bouwden er een kunstmatige haven om zo de gelande troepen te kunnen bevoorraden met wapens en munitie. In de ronde bioscoopzaal van ARROMANCHES 360 is een projectie te zien van de film Normandy’s 100 Days. Hier zie op negen verschillende schermen beelden uit het huidige Normandië en beelden uit 1944. Ik vond het jammer dat er op elk scherm iets anders getoond werd, waardoor ik erg onrustig werd en niet wist waar te kijken. Maar de beelden die ik heb gezien waren indrukwekkend. Net als het uitzicht waarop de cinema gehuisvest is.

De batterij van Merville aan de kust van Normandië was onderdeel van de door Duitsland gebouwde Atlantikwall tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Merville batterij werd gebouwd vanwege een dreigende geallieerde invasie. Deze was een grote bedreiging voor de geallieerde landingen op Sword beach. De uitschakeling van de batterij was daarom een van de eerste doelen op D-Day. Op dit bewaard gebleven terrein kun je een bezoek brengen aan de vijf bunkers ingericht als museum en een legendarisch vliegtuig dat aan de invasie heeft deelgenomen. In één van de bunkers beleefden wij de bombardementen en de aanval op de batterij op 6 juni 1944. Het oorverdovende kabaal maakte op mij de meeste indruk.

Na een week gingen wij weer huiswaarts met een schijf vol foto's en mooie herinneringen. Maar zeker een gebied waar je nog veel meer van wilt zien en horen!

Liefs,

Lidia