De varen is een bijzondere plant die al heel lang op aarde leeft, zelfs toen de dinosauriërs er nog waren. Varens groeiden goed in schaduwrijke en vochtige plekken, zoals bossen. Ze hebben
stevige wortels en hun bladeren rollen zich op een speciale manier uit, zodat ze niet snel uitdrogen of beschadigd raken. In plaats van zaden gebruiken varens sporen om zich te verspreiden.
Sporen hebben geen voedsel in zich, in tegenstelling tot zaden. Varens kunnen daarom in warme regenwouden als in koelere bossen groeien, wat laat zien hoe goed ze zich kunnen aanpassen en
overleven.
Een jaar lang hing ik vol fascinatie boven de varen. Ik had er een paar in de tuin en spotte ze in het bos. Onverwoestbaar! Ik had er jaren geleden een aantal keien opgegooid in
de winter, vanwege een verbouwing en in de zomer had ik ze aan hun lot overgelaten, wegens gebrek aan vocht.
Wat schetste mijn verbazing? Het volgend seizoen staken ze hun koppies tussen de keien door en ontpopten zich tot een prachte groene oase! Wauw, deze plant is ijzersterk en overleeft al
eeuwenlang. Oeroud. Vorig jaar begon ik de plant grondig te bespioneren door mijn lens.
Over.Leven gaat over groeien, bloeien, volwassen zijn en aftakelen. Een cyclus die non-stop doorgaat als soort. Niet als individu, want die legt de reis van de cyclus maar één keer
af. De vergankelijkheid speelt een grote rol in mijn creaties. De beperkte tijd die ik in dit ene leven heb, maakt me soms onrustig. Eén ding is zeker; als ik een levensfase heb afgesloten,
dan komt 'ie voor mij nooit weer...